Ο Αλέξανδρος Αβραμίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1971.
Από το 1997 εργάζεται ως φωτορεπόρτερ έχοντας καλύψει πλήθος ρεπορτάζ κυρίως από την περιοχή της Βόρειας Ελλάδας και των Βαλκανίων, για ελληνικά και διεθνή μέσα. Από το 2012 είναι εξωτερικός συνεργάτης του πρακτορείου Reuters.
Φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί στις μεγαλύτερες εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού όπως οι New York Times, η El Pais, η Liberation, η Corriere della Sera, το Spiegel, η Wall Street Journal, το Newsweek και η Καθημερινή.
Το 2016 τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ ως μέλος της ομάδας φωτορεπόρτερ του Reuters που κάλυψαν την προσφυγική κρίση στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Το τελευταίο ψάρεμα
Στις 12 Ιουνίου του 2018, ο Παναγιώτης Παγώνης βγήκε για τελευταία φορά με το σκάφος του «Κατερίνα» για ψάρεμα. Λίγες μέρες μετά θα παρακολουθούσε στο λιμανάκι της Ασπροβάλτας, την καταστροφή του σκάφους του από μία μπουλντόζα.
Ο Παναγιώτης είναι ένας από τους 764 παράκτιους αλιείς ανά την Ελλάδα που εντάχτηκαν στη Δράση «Διάλυση αλιευτικού σκάφους». Σύμφωνα με τη Δράση, οι αλιείς προχωρούν στην οικιοθελή καταστροφή του σκάφους τους εισπράττοντας την αντίστοιχη αποζημίωση. Σκοπός του προγράμματος είναι η μείωση του αλιευτικού στόλου ως μια προσπάθεια τόνωσης των συνεχώς μειούμενων ιχθυοαποθεμάτων στην περιοχή του Αιγαίου.
Το επόμενο διάστημα μαζί με την διάλυση του σκάφους του Παναγιώτη, θα παρακολουθούσα την διάλυση των σκαφών του Στέλιου, του Θόδωρου, του Γιάννη και άλλων ψαράδων της περιοχής. Όμορφα σκαριά, που χρειάστηκαν μεράκι και κοπιαστική εργασία μηνών για να φτιαχτούν, τα έβλεπες να διαλύονται μέσα σε λίγα λεπτά κάτω από την πίεση της μηχανής.
Δεν είναι λίγες οι φωνές που λένε πως το πρόγραμμα της απόσυρσης, οδηγεί σε μία ανεπανόρθωτη απώλεια της ναυτικής μας κληρονομιάς.
Στην ίδια περιοχή στον κόλπο της Ιερισσού, ο Παναγιώτης Ιωάννου με τους δύο γιούς του, προσπαθούν να δώσουν σχήμα στο ξύλο. Στο παλιό καρνάγιο δίπλα από την τουριστική πλαζ, ο ήχος του σκεπαρνιού που μπήγει το καρφί βαθιά μέσα στο ξύλο δεν σταματάει να ακούγεται. Είναι μερικοί από τους τελευταίους εναπομείναντες καραβομαραγκούς, που συνεχίζουν πεισματικά μία παράδοση αιώνων.